samenstellen

Dutch

Etymology

From samen +‎ stellen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Verb

samenstellen

1. to compose, to make up, to form
2. to compile, to put together

Conjugation

Conjugation of samenstellen (weak, separable)
infinitive	samenstellen
past singular	stelde samen
past participle	samengesteld
infinitive	samenstellen
gerund	samenstellen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	stel samen	stelde samen	samenstel	samenstelde
2nd person sing. (jij)	stelt samen, stel samen2	stelde samen	samenstelt	samenstelde
2nd person sing. (u)	stelt samen	stelde samen	samenstelt	samenstelde
2nd person sing. (gij)	stelt samen	stelde samen	samenstelt	samenstelde
3rd person singular	stelt samen	stelde samen	samenstelt	samenstelde
plural	stellen samen	stelden samen	samenstellen	samenstelden
subjunctive sing.1	stelle samen	stelde samen	samenstelle	samenstelde
subjunctive plur.1	stellen samen	stelden samen	samenstellen	samenstelden
imperative sing.	stel samen
imperative plur.1	stelt samen
participles	samenstellend	samengesteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• samenstelling

Anagrams

• stellen samen