sabretmek

Turkish

Etymology

From sabır +‎ etmek.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: sab‧ret‧mek

Verb

sabretmek (third-person singular simple present sabreder)

1. to be patient

Conjugation

Conjugation of sabretmek

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			sabretmek
impersonal participle	imperfective		sabreden
	perfective		sabretmiş
	prospective		sabredecek
personal participle	non-prospective		sabrettiğim	sabrettiğin	sabrettiği	sabrettiğimiz	sabrettiğiniz	sabrettikleri
	prospective		sabredeceğim	sabredeceğin	sabredeceği	sabredeceğimiz	sabredeceğiniz	sabredecekleri
verbal noun			sabretme
way of doing			sabrediş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sabrederim	sabredersin	sabreder	sabrederiz	sabredersiniz	sabrederler
		imperfective	sabrediyorum	sabrediyorsun	sabrediyor	sabrediyoruz	sabrediyorsunuz	sabrediyorlar
	past	perfective	sabrettim	sabrettin	sabretti	sabrettik	sabrettiniz	sabrettiler
		imperfective	sabrediyordum	sabrediyordun	sabrediyordu	sabrediyorduk	sabrediyordunuz	sabrediyorlardı (or sabrediyordular)
	future		sabredeceğim	sabredeceksin	sabredecek	sabredeceğiz	sabredeceksiniz	sabredecekler
	future-in-the-past	definite	sabredecektim	sabredecektin	sabredecekti	sabredecektik	sabredecektiniz	sabredeceklerdi
		indefinite	sabrederdim	sabrederdin	sabrederdi	sabrederdik	sabrederdiniz	sabrederlerdi
inferential	perfective		sabretmişim	sabretmişsin	sabretmiş	sabretmişiz	sabretmişsiniz	sabretmişler
	aorist		sabredermişim	sabredermişsin	sabredermiş	sabredermişiz	sabredermişsiniz	sabrederlermiş (or sabredermişlar)
	imperfective		sabrediyormuşum	sabrediyormuşsun	sabrediyormuş	sabrediyormuşuz	sabrediyormuşsunuz	sabrediyorlarmış
conditional	simple		sabretsem	sabretsen	sabretse	sabretsek	sabretseniz	sabretseler
	perfective		sabretseydim	sabretseydin	sabretseydi	sabretseydik	sabretseydiniz	sabretseydiler
optative			sabredeyim	sabredesin	sabrede	sabredelim	sabredesiniz	sabredeler
progressive			sabretmekteyim	sabretmektesin	sabretmekte	sabretmekteyiz	sabretmektesiniz	sabretmekteler
necessitative			sabretmeliyim	sabretmelisin	sabretmeli	sabretmeliyiz	sabretmelisiniz	sabretmeliler
imperative				sabret	sabretsin		sabredin (or sabrediniz)	sabretsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sabreder miyim?	sabreder misin?	sabreder mi?	sabreder miyiz?	sabreder misiniz?	sabrederler mi?
		imperfective	sabrediyor muyum?	sabrediyor musun?	sabrediyor mu?	sabrediyor muyuz?	sabrediyor musunuz?	sabrediyorlar mı?
	past	perfective	sabrettim mi?	sabrettin mi?	sabretti mi?	sabrettik mi?	sabrettiniz mi?	sabrettiler mi?
		imperfective	sabrediyor muydum?	sabrediyor muydun?	sabrediyor muydu?	sabrediyor muyduk?	sabrediyor muydunuz?	sabrediyorlar mıydı?
	future		sabredecek miyim?	sabredecek misin?	sabredecek mi?	sabredecek miyiz?	sabredecek misiniz?	sabredecekler mi?
inferential	perfective		sabretmiş miyim?	sabretmiş misin?	sabretmiş mi?	sabretmiş miyiz?	sabretmiş misiniz?	sabretmişler mi?
	aorist		sabreder miymişim?	sabreder miymişsin?	sabreder miymiş?	sabreder miymişiz?	sabreder miymişsiniz?	sabrederler miymiş?
	imperfective		sabrediyor muymuşum?	sabrediyor muymuşsun?	sabrediyor muymuş?	sabrediyor muymuşuz?	sabrediyor muymuşsunuz?	sabrediyorlar mıymış?
conditional	simple		sabretsem mi?	sabretsen mi?	sabretse mi?	sabretsek mi?	sabretseniz mi?	sabretseler mi?
	perfective		sabretse miydim?	sabretse miydin?	sabretse miydi?	sabretse miydik?	sabretse miydiniz?	sabretseler miydi?
progressive			sabretmekte miyim?	sabretmekte misin?	sabretmekte mi?	sabretmekte miyiz?	sabretmekte misiniz?	sabretmekteler mi?
necessitative			sabretmeli miyim?	sabretmeli misin?	sabretmeli mi?	sabretmeli miyiz?	sabretmeli misiniz?	sabretmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			sabretmemek
impersonal participle	imperfective		sabretmeyen
	perfective		sabretmemiş
	prospective		sabretmeyecek
personal participle	non-prospective		sabretmediğim	sabretmediğin	sabretmediği	sabretmediğimiz	sabretmediğiniz	sabretmedikleri
	prospective		sabretmeyeceğim	sabretmeyeceğin	sabretmeyeceği	sabretmeyeceğimiz	sabretmeyeceğiniz	sabretmeyecekleri
verbal noun			sabretmeme
way of doing			sabretmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sabretmem	sabretmezsin	sabretmez	sabretmeyiz	sabretmezsiniz	sabretmezler
		imperfective	sabretmiyorum	sabretmiyorsun	sabretmiyor	sabretmiyoruz	sabretmiyorsunuz	sabretmiyorlar
	past	perfective	sabretmedim	sabretmedin	sabretmedi	sabretmedik	sabretmediniz	sabretmediler
		imperfective	sabretmiyordum	sabretmiyordun	sabretmiyordu	sabretmiyorduk	sabretmiyordunuz	sabretmiyorlardı
	future		sabretmeyeceğim	sabretmeyeceksin	sabretmeyecek	sabretmeyeceğiz	sabretmeyeceksiniz	sabretmeyecekler
inferential	perfective		sabretmemişim	sabretmemişsin	sabretmemiş	sabretmemişiz	sabretmemişsiniz	sabretmemişler
	aorist		sabretmezmişim	sabretmezmişsin	sabretmezmiş	sabretmezmişiz	sabretmezmişsiniz	sabretmezlermiş
	imperfective		sabretmiyormuşum	sabretmiyormuşsun	sabretmiyormuş	sabretmiyormuşuz	sabretmiyormuşsunuz	sabretmiyorlarmış
conditional	simple		sabretmesem	sabretmesen	sabretmese	sabretmesek	sabretmeseniz	sabretmeseler
	perfective		sabretmeseydim	sabretmeseydin	sabretmeseydi	sabretmeseydik	sabretmeseydiniz	sabretmeseydiler
optative			sabretmeyeyim	sabretmeyesin	sabretmeye	sabretmeyelim	sabretmeyesiniz	sabretmeyeler
progressive			sabretmemekteyim	sabretmemektesin	sabretmemekte	sabretmemekteyiz	sabretmemektesiniz	sabretmemekteler
necessitative			sabretmemeliyim	sabretmemelisin	sabretmemeli	sabretmemeliyiz	sabretmemelisiniz	sabretmemeliler
imperative				sabretme	sabretmesin		sabretmeyin (or sabretmeyiniz)	sabretmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	sabretmez miyim?	sabretmez misin?	sabretmez mi?	sabretmez miyiz?	sabretmez misiniz?	sabretmezler mi?
		imperfective	sabretmiyor muyum?	sabretmiyor musun?	sabretmiyor mu?	sabretmiyor muyuz?	sabretmiyor musunuz?	sabretmiyorlar mı?
	past	perfective	sabretmedim mi?	sabretmedin mi?	sabretmedi mi?	sabretmedik mi?	sabretmediniz mi?	sabretmediler mi?
		imperfective	sabretmiyor muydum?	sabretmiyor muydun?	sabretmiyor muydu?	sabretmiyor muyduk?	sabretmiyor muydunuz?	sabretmiyorlar mıydı?
	future		sabretmeyecek miyim?	sabretmeyecek misin?	sabretmeyecek mi?	sabretmeyecek miyiz?	sabretmeyecek misiniz?	sabretmeyecekler mi?
inferential	perfective		sabretmemiş miyim?	sabretmemiş misin?	sabretmemiş mi?	sabretmemiş miyiz?	sabretmemiş misiniz?	sabretmemişler mi?
	aorist		sabretmez miymişim?	sabretmez miymişsin?	sabretmez mimiş?	sabretmez miymişiz?	sabretmez miymişsiniz?	sabretmezler miymiş?
	imperfective		sabretmiyor muymuşum?	sabretmiyor muymuşsun?	sabretmiyor muymuş?	sabretmiyor muymuşuz?	sabretmiyor muymuşsunuz?	sabretmiyorlar mıymış?
conditional	simple		sabretmesem mi?	sabretmesen mi?	sabretmese mi?	sabretmesek mi?	sabretmeseniz mi?	sabretmeseler mi?
	perfective		sabretmese miydim?	sabretmese miydin?	sabretmese miydi?	sabretmese miydik?	sabretmese miydiniz?	sabretmeseler miydi?
progressive			sabretmemekte miyim?	sabretmemekte misin?	sabretmemekte mi?	sabretmemekte miyiz?	sabretmemekte misiniz?	sabretmemekteler mi?
necessitative			sabretmemeli miyim?	sabretmemeli misin?	sabretmemeli mi?	sabretmemeli miyiz?	sabretmemeli misiniz?	sabretmemeliler mi?

See also

• sabırlı olmak

References

• “sabretmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu