Jump to content

sabretme

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Noun

[edit]

sabretme (definite accusative sabretmeyi, plural sabretmeler)

  1. verbal noun of sabretmek
    Synonym: sabreyleme

Declension

[edit]
Inflection
Nominative sabretme
Definite accusative sabretmeyi
Singular Plural
Nominative sabretme sabretmeler
Definite accusative sabretmeyi sabretmeleri
Dative sabretmeye sabretmelere
Locative sabretmede sabretmelerde
Ablative sabretmeden sabretmelerden
Genitive sabretmenin sabretmelerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sabretmem sabretmelerim
2nd singular sabretmen sabretmelerin
3rd singular sabretmesi sabretmeleri
1st plural sabretmemiz sabretmelerimiz
2nd plural sabretmeniz sabretmeleriniz
3rd plural sabretmeleri sabretmeleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sabretmemi sabretmelerimi
2nd singular sabretmeni sabretmelerini
3rd singular sabretmesini sabretmelerini
1st plural sabretmemizi sabretmelerimizi
2nd plural sabretmenizi sabretmelerinizi
3rd plural sabretmelerini sabretmelerini
Dative
Singular Plural
1st singular sabretmeme sabretmelerime
2nd singular sabretmene sabretmelerine
3rd singular sabretmesine sabretmelerine
1st plural sabretmemize sabretmelerimize
2nd plural sabretmenize sabretmelerinize
3rd plural sabretmelerine sabretmelerine
Locative
Singular Plural
1st singular sabretmemde sabretmelerimde
2nd singular sabretmende sabretmelerinde
3rd singular sabretmesinde sabretmelerinde
1st plural sabretmemizde sabretmelerimizde
2nd plural sabretmenizde sabretmelerinizde
3rd plural sabretmelerinde sabretmelerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular sabretmemden sabretmelerimden
2nd singular sabretmenden sabretmelerinden
3rd singular sabretmesinden sabretmelerinden
1st plural sabretmemizden sabretmelerimizden
2nd plural sabretmenizden sabretmelerinizden
3rd plural sabretmelerinden sabretmelerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular sabretmemin sabretmelerimin
2nd singular sabretmenin sabretmelerinin
3rd singular sabretmesinin sabretmelerinin
1st plural sabretmemizin sabretmelerimizin
2nd plural sabretmenizin sabretmelerinizin
3rd plural sabretmelerinin sabretmelerinin

Verb

[edit]

sabretme

  1. second-person singular negative imperative of sabretmek

Further reading

[edit]
  • sabretme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu