sık

See also: sik, sík, şik, and şık

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish صیق, from Proto-Common Turkic *sïk.

Adjective

sık

1. thick, dense

   sık çalılık ― dense shrub growth; thicket

Adverb

sık

1. often, frequently
2. tightly (leaving no or little space in between)

Derived terms

• sık sık
• sıkboğaz
• sıkça
• sıklaşmak
• sıklaştırmak
• sıklık

Etymology 2

Verb

sık

1. second-person singular imperative of sıkmak