sýkna
See also: sykna
Icelandic
[edit]Pronunciation
[edit]Etymology 1
[edit]Verb
[edit]sýkna (weak verb, third-person singular past indicative sýknaði, supine sýknað)
- to acquit, to absolve [with accusative]
Conjugation
[edit]sýkna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að sýkna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sýknað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sýknandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sýkna | við sýknum | present (nútíð) |
ég sýkni | við sýknum |
| þú sýknar | þið sýknið | þú sýknir | þið sýknið | ||
| hann, hún, það sýknar | þeir, þær, þau sýkna | hann, hún, það sýkni | þeir, þær, þau sýkni | ||
| past (þátíð) |
ég sýknaði | við sýknuðum | past (þátíð) |
ég sýknaði | við sýknuðum |
| þú sýknaðir | þið sýknuðuð | þú sýknaðir | þið sýknuðuð | ||
| hann, hún, það sýknaði | þeir, þær, þau sýknuðu | hann, hún, það sýknaði | þeir, þær, þau sýknuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
sýkna (þú) | sýknið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sýknaðu | sýkniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að sýknast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
sýknast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
sýknandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég sýknast | við sýknumst | present (nútíð) |
ég sýknist | við sýknumst |
| þú sýknast | þið sýknist | þú sýknist | þið sýknist | ||
| hann, hún, það sýknast | þeir, þær, þau sýknast | hann, hún, það sýknist | þeir, þær, þau sýknist | ||
| past (þátíð) |
ég sýknaðist | við sýknuðumst | past (þátíð) |
ég sýknaðist | við sýknuðumst |
| þú sýknaðist | þið sýknuðust | þú sýknaðist | þið sýknuðust | ||
| hann, hún, það sýknaðist | þeir, þær, þau sýknuðust | hann, hún, það sýknaðist | þeir, þær, þau sýknuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
sýknast (þú) | sýknist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| sýknastu | sýknisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
sýknaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
sýknaður | sýknuð | sýknað | sýknaðir | sýknaðar | sýknuð | |
| accusative (þolfall) |
sýknaðan | sýknaða | sýknað | sýknaða | sýknaðar | sýknuð | |
| dative (þágufall) |
sýknuðum | sýknaðri | sýknuðu | sýknuðum | sýknuðum | sýknuðum | |
| genitive (eignarfall) |
sýknaðs | sýknaðrar | sýknaðs | sýknaðra | sýknaðra | sýknaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
sýknaði | sýknaða | sýknaða | sýknuðu | sýknuðu | sýknuðu | |
| accusative (þolfall) |
sýknaða | sýknuðu | sýknaða | sýknuðu | sýknuðu | sýknuðu | |
| dative (þágufall) |
sýknaða | sýknuðu | sýknaða | sýknuðu | sýknuðu | sýknuðu | |
| genitive (eignarfall) |
sýknaða | sýknuðu | sýknaða | sýknuðu | sýknuðu | sýknuðu | |
Etymology 2
[edit]Noun
[edit]sýkna f (genitive singular sýknu, no plural)
Declension
[edit]Related terms
[edit]- sýkn (“innocent”)