Jump to content

süveta

From Wiktionary, the free dictionary

Veps

[edit]

Etymology 1

[edit]

From süvä +‎ -eta.

Verb

[edit]

süveta

  1. to become deeper
  2. to focus, to concentrate
  3. to go into details
Inflection
[edit]
Inflection of süveta (inflection type 28/edeta)
1st infinitive süveta
present indic. süveneb
past indic. süveni
present
indicative
past
indicative
imperative
1st singular süvenen süvenin
2nd singular süvened süvenid süvene
3rd singular süveneb süveni süvekaha
1st plural süvenem süvenim süvekam
2nd plural süvenet süvenit süvekat
3rd plural süvetas
süveneba
süveniba süvekaha
sing. conneg.1 süvene süvenend süvene
plur. conneg. süvekoi süvenugoi süvekoi
present
conditional
past
conditional
potential
1st singular süvenižin süvenuižin süvenenen
2nd singular süvenižid süvenuižid süvenened
3rd singular süveniži süvenuiži süveneneb
1st plural süvenižim süvenuižim süvenenem
2nd plural süvenižit süvenuižit süvenenet
3rd plural süvenižiba süvenuižiba süveneneba
connegative süveniži süvenuiži süvenene
non-finite forms
1st infinitive süveta
2nd infinitive 3rd infinitive
inessive süvetes inessive süvenemas
instructive süveten illative süvenemaha
participles elative süvenemaspäi
present active süvenii adessive süvenemal
past active süvenu abessive süvenemat
past passive süvetud
1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons.

Etymology 2

[edit]

From süvä +‎ -eta.

Verb

[edit]

süveta

  1. to make deeper, to deepen
Inflection
[edit]
Inflection of süveta (inflection type 29/koheta)
1st infinitive süveta
present indic. süvendab
past indic. süvenzi
present
indicative
past
indicative
imperative
1st singular süvendan süvenzin
2nd singular süvendad süvenzid süvenda
3rd singular süvendab süvenzi süvekaha
1st plural süvendam süvenzim süvekam
2nd plural süvendat süvenzit süvekat
3rd plural süvetas
süvendaba
süvenziba süvekaha
sing. conneg.1 süvenda süvendand süvenda
plur. conneg. süvekoi süvenugoi süvekoi
present
conditional
past
conditional
potential
1st singular süvendaižin süvenuižin süvendanen
2nd singular süvendaižid süvenuižid süvendaned
3rd singular süvendaiži süvenuiži süvendaneb
1st plural süvendaižim süvenuižim süvendanem
2nd plural süvendaižit süvenuižit süvendanet
3rd plural süvendaižiba süvenuižiba süvendaneba
connegative süvendaiži süvenuiži süvendane
non-finite forms
1st infinitive süveta
2nd infinitive 3rd infinitive
inessive süvetes inessive süvendamas
instructive süveten illative süvendamaha
participles elative süvendamaspäi
present active süvendai adessive süvendamal
past active süvenu abessive süvendamat
past passive süvetud
1 In imperative: used only in the second-person singular. The plural form is used with other persons.

References

[edit]