süper

See also: super, souper, Super, súper, super-, and supèr-

Turkish

Etymology

Borrowed from French super.

Pronunciation

• IPA^(key): /sy.pæɾ/

Adjective

süper

1. superb, great

Declension

Predicative forms of süper

present tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I am)	süperim	süper miyim?
sen (you are)	süpersin	süper misin?
o (he/she/it is)	süper / süperdir	süper mi?
biz (we are)	süperiz	süper miyiz?
siz (you are)	süpersiniz	süper misiniz?
onlar (they are)	süper(ler)	süper(ler) mi?
past tense
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	süperdim	süper miydim?
sen (you were)	süperdin	süper miydin?
o (he/she/it was)	süperdi	süper miydi?
biz (we were)	süperdik	süper miydik?
siz (you were)	süperdiniz	süper miydiniz?
onlar (they were)	süperdiler	süper miydiler?
indirect past
	positive declarative	positive interrogative
ben (I was)	süpermişim	süper miymişim?
sen (you were)	süpermişsin	süper miymişsin?
o (he/she/it was)	süpermiş	süper miymiş?
biz (we were)	süpermişiz	süper miymişiz?
siz (you were)	süpermişsiniz	süper miymişsiniz?
onlar (they were)	süpermişler	süper miymişler?
conditional
	positive declarative	positive interrogative
ben (if I)	süpersem	süper miysem?
sen (if you)	süpersen	süper miysen?
o (if he/she/it)	süperse	süper miyse?
biz (if we)	süpersek	süper miysek?
siz (if you)	süperseniz	süper miyseniz?
onlar (if they)	süperseler	süper miyseler?

For negative forms, use the appropriate form of değil.