sübut

Azerbaijani

Etymology

From Arabic ثُبُوت (ṯubūt).

Pronunciation

• IPA^(key): [syˈbut]
• Hyphenation: sü‧but

• Audio:

  (file)

Noun

sübut (definite accusative sübutu, plural sübutlar)

1. proof

   Synonyms: isbat, dəlil

Declension

Declension of sübut

	singular	plural
nominative	sübut	sübutlar
definite accusative	sübutu	sübutları
dative	sübuta	sübutlara
locative	sübutda	sübutlarda
ablative	sübutdan	sübutlardan
definite genitive	sübutun	sübutların

Possessive forms of sübut

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	sübutum	sübutlarım
sənin (“your”)	sübutun	sübutların
onun (“his/her/its”)	sübutu	sübutları
bizim (“our”)	sübutumuz	sübutlarımız
sizin (“your”)	sübutunuz	sübutlarınız
onların (“their”)	sübutu or sübutları	sübutları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	sübutumu	sübutlarımı
sənin (“your”)	sübutunu	sübutlarını
onun (“his/her/its”)	sübutunu	sübutlarını
bizim (“our”)	sübutumuzu	sübutlarımızı
sizin (“your”)	sübutunuzu	sübutlarınızı
onların (“their”)	sübutunu or sübutlarını	sübutlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	sübutuma	sübutlarıma
sənin (“your”)	sübutuna	sübutlarına
onun (“his/her/its”)	sübutuna	sübutlarına
bizim (“our”)	sübutumuza	sübutlarımıza
sizin (“your”)	sübutunuza	sübutlarınıza
onların (“their”)	sübutuna or sübutlarına	sübutlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	sübutumda	sübutlarımda
sənin (“your”)	sübutunda	sübutlarında
onun (“his/her/its”)	sübutunda	sübutlarında
bizim (“our”)	sübutumuzda	sübutlarımızda
sizin (“your”)	sübutunuzda	sübutlarınızda
onların (“their”)	sübutunda or sübutlarında	sübutlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	sübutumdan	sübutlarımdan
sənin (“your”)	sübutundan	sübutlarından
onun (“his/her/its”)	sübutundan	sübutlarından
bizim (“our”)	sübutumuzdan	sübutlarımızdan
sizin (“your”)	sübutunuzdan	sübutlarınızdan
onların (“their”)	sübutundan or sübutlarından	sübutlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	sübutumun	sübutlarımın
sənin (“your”)	sübutunun	sübutlarının
onun (“his/her/its”)	sübutunun	sübutlarının
bizim (“our”)	sübutumuzun	sübutlarımızın
sizin (“your”)	sübutunuzun	sübutlarınızın
onların (“their”)	sübutunun or sübutlarının	sübutlarının

Derived terms

• sübut etmək (“to proof”)

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ثبوت (sübut), from Arabic ثُبُوت (ṯubūt).

Noun

sübut (definite accusative sübutu, plural sübutlar)

1. certainty