sálfræðingur

Icelandic

Etymology

From sálfræði (“psychology”) +‎ -ingur.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsaulˌfraiːðiŋkʏr/

Noun

sálfræðingur m (genitive singular sálfræðings, nominative plural sálfræðingar)

1. psychologist

Declension

Declension of sálfræðingur (masculine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	sálfræðingur	sálfræðingurinn	sálfræðingar	sálfræðingarnir
accusative	sálfræðing	sálfræðinginn	sálfræðinga	sálfræðingana
dative	sálfræðingi	sálfræðingnum	sálfræðingum	sálfræðingunum
genitive	sálfræðings	sálfræðingsins	sálfræðinga	sálfræðinganna

Further reading

• “sálfræðingur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)