rzezuń

Polish

Etymology

Borrowed from East Slavic. By surface analysis, rzezać +‎ -uń. Doublet of rezun.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐɛ.zuɲ/
• Rhymes: -ɛzuɲ
• Syllabification: rze‧zuń

Noun

rzezuń m pers

1. (regional, obsolete) murderer, brigand, ruffian, thug

   Synonyms: morderca, opryszek, zbój

Declension

Declension of rzezuń

	singular	plural
nominative	rzezuń	rzezunie
genitive	rzezunia	rzezuni
dative	rzezuniowi	rzezuniom
accusative	rzezunia	rzezuni
instrumental	rzezuniem	rzezuniami
locative	rzezuniu	rzezuniach
vocative	rzezuniu	rzezunie

Related terms

adjectives

• raźny
• rześki
• rzeźny
• rzeźwy

 

nouns

• raz
• rzaz
• rzeź
• rzeźba
• rzeźnia
• rzeźnik
• rzeżucha

 

verbs

• razić impf
• rzezać impf
• rżnąć impf

 

Further reading

• rzezuń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzezuń in Polish dictionaries at PWN