rzepka

See also: Rzepka, rzepką, and Rzepką

Polish

rzepka

Etymology

From rzepa +‎ -ka.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈʐɛp.ka/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈʐɛp.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛpka
• Syllabification: rzep‧ka
• Homophone: Rzepka

Noun

rzepka f

1. diminutive of rzepa
2. kneecap, patella, rotula, scutum (flat, roundish bone in the knee)
3. (Far Masovian) pad (part of hand near thumb)

Declension

Declension of rzepka

	singular	plural
nominative	rzepka	rzepki
genitive	rzepki	rzepek
dative	rzepce	rzepkom
accusative	rzepkę	rzepki
instrumental	rzepką	rzepkami
locative	rzepce	rzepkach
vocative	rzepko	rzepki

Derived terms

(adjectives):

• rzepkowaty

Related terms

(adjectives):

• rzepakowy

(nouns):

• rzepa
• rzepak
• rzepakowiec
• rzepicha
• rzepik

Further reading

• rzepka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzepka in Polish dictionaries at PWN
• rzepka in PWN's encyclopedia
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “řepka”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 121