rzepak

Polish

rzepak

Etymology

From rzepa +‎ -ak. Perhaps a partial calque of German Rübsen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐɛ.pak/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛpak
• Syllabification: rze‧pak

Noun

rzepak m inan (related adjective rzepakowy)

1. rapeseed, rape, oilseed rape (Brassica napus)
2. rapeseed (seed of the rape plant, Brassica napus, used widely for animal feed and vegetable oil)

Declension

Declension of rzepak

	singular	plural
nominative	rzepak	rzepaki
genitive	rzepaku	rzepaków
dative	rzepakowi	rzepakom
accusative	rzepak	rzepaki
instrumental	rzepakiem	rzepakami
locative	rzepaku	rzepakach
vocative	rzepaku	rzepaki

Derived terms

nouns

• rzepakowiec

 

Related terms

adjectives

• rzepkowaty

 

nouns

• rzepa
• rzepicha
• rzepik
• rzepka

 

Descendants

• → Ukrainian: ріпа́к (ripák)

Further reading

• rzepak in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzepak in Polish dictionaries at PWN
• rzepak in PWN's encyclopedia