rzecznik

Polish

Etymology

From rzec +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʐɛt͡ʂ.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ʂɲik
• Syllabification: rzecz‧nik

Noun

rzecznik m pers (female equivalent rzeczniczka)

1. spokesman
2. ombudsman

Declension

Declension of rzecznik

	singular	plural
nominative	rzecznik	rzecznicy/rzeczniki (deprecative)
genitive	rzecznika	rzeczników
dative	rzecznikowi	rzecznikom
accusative	rzecznika	rzeczników
instrumental	rzecznikiem	rzecznikami
locative	rzeczniku	rzecznikach
vocative	rzeczniku	rzecznicy

Further reading

• rzecznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzecznik in Polish dictionaries at PWN