rzecznictwo

Polish

Etymology

From rzecznik +‎ -ctwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /ʐɛt͡ʂˈɲi.t͡stfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡stfɔ
• Syllabification: rzecz‧ni‧ctwo

Noun

rzecznictwo n

1. advocacy (speaking on someone's behalf)

Declension

Declension of rzecznictwo

	singular	plural
nominative	rzecznictwo	rzecznictwa
genitive	rzecznictwa	rzecznictw
dative	rzecznictwu	rzecznictwom
accusative	rzecznictwo	rzecznictwa
instrumental	rzecznictwem	rzecznictwami
locative	rzecznictwie	rzecznictwach
vocative	rzecznictwo	rzecznictwa

Further reading

• rzecznictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rzecznictwo in Polish dictionaries at PWN