rykała

See also: Rykała

Polish

Etymology

From ryk +‎ -ała.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɘˈka.wa/
• Rhymes: -awa
• Syllabification: ry‧ka‧ła
• Homophone: Rykała

Noun

rykała m pers

1. (obsolete) bellower, loudmouth

   Synonym: krzykacz

Declension

Declension of rykała

	singular	plural
nominative	rykała	rykałowie/rykały
genitive	rykały	rykałów
dative	rykale	rykałom
accusative	rykałę	rykałów
instrumental	rykałą	rykałami
locative	rykale	rykałach
vocative	rykało	rykałowie/rykały

Further reading

• rykała in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rykała in Polish dictionaries at PWN