Jump to content

rycuś

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Clipping of rycerz + -uś.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

rycuś m pers

  1. (Chełmno-Dobrzyń) atta boy (someone who does well and has gumption)

Further reading

[edit]
  • Antoni Krasnowolski (1879) “rycuś”, in Album uczącéj się młodzieży polskiéj poświęcone Józefowi Ignacemu Kraszewskiemu z powodu jubileuszu jego pięćdziesięcioletniéj działalności literackiéj (in Polish), Lviv: Czytelni Akademickiéj Lwowskiéj; "Gaz. Narod." J. Dobrzańskiego i K. Gromana, Słowniczek prowincjalizmów zebranych w ziemi chełmińskiej i świeckiej, page 307