rozwieźć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ wieźć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

rozwieźć pf (imperfective rozwozić)

  1. (transitive, automotive, transport) to deliver, to distribute to different places by driving

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozwieźć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozwieźć
future tense 1st rozwiozę rozwieziemy
2nd rozwieziesz rozwieziecie
3rd rozwiezie rozwiozą
impersonal rozwiezie się
past tense 1st rozwiozłem,
-(e)m rozwiózł
rozwiozłam,
-(e)m rozwiozła
rozwiozłom,
-(e)m rozwiozło
rozwieźliśmy,
-(e)śmy rozwieźli
rozwiozłyśmy,
-(e)śmy rozwiozły
2nd rozwiozłeś,
-(e)ś rozwiózł
rozwiozłaś,
-(e)ś rozwiozła
rozwiozłoś,
-(e)ś rozwiozło
rozwieźliście,
-(e)ście rozwieźli
rozwiozłyście,
-(e)ście rozwiozły
3rd rozwiózł rozwiozła rozwiozło rozwieźli rozwiozły
impersonal rozwieziono
conditional 1st rozwiózłbym,
bym rozwiózł
rozwiozłabym,
bym rozwiozła
rozwiozłobym,
bym rozwiozło
rozwieźlibyśmy,
byśmy rozwieźli
rozwiozłybyśmy,
byśmy rozwiozły
2nd rozwiózłbyś,
byś rozwiózł
rozwiozłabyś,
byś rozwiozła
rozwiozłobyś,
byś rozwiozło
rozwieźlibyście,
byście rozwieźli
rozwiozłybyście,
byście rozwiozły
3rd rozwiózłby,
by rozwiózł
rozwiozłaby,
by rozwiozła
rozwiozłoby,
by rozwiozło
rozwieźliby,
by rozwieźli
rozwiozłyby,
by rozwiozły
impersonal rozwieziono by
imperative 1st niech rozwiozę rozwieźmy
2nd rozwieź rozwieźcie
3rd niech rozwiezie niech rozwiozą
passive adjectival participle rozwieziony rozwieziona rozwiezione rozwiezieni rozwiezione
anterior adverbial participle rozwiózłszy
verbal noun rozwiezienie
[edit]
adjectives
nouns

Further reading

[edit]
  • rozwieźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozwieźć in Polish dictionaries at PWN