roztomiły

See also: roztomilý

Polish

Etymology

Borrowed from Czech roztomilý. By surface analysis, roz- +‎ -to- +‎ miły.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.tɔˈmi.wɘ/
• Rhymes: -iwɘ
• Syllabification: roz‧to‧mi‧ły

Adjective

roztomiły (comparative ostomilszy, superlative najostomilszy, no derived adverb)

1. (dialectal or obsolete) very pleasant

Further reading

• roztomiły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• roztomiły in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “roztomiły”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 714

Silesian

Etymology

Borrowed from Czech roztomilý. By surface analysis, roz- +‎ -to- +‎ miły.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.tɔˈmi.wɪ/
• Rhymes: -iwɪ
• Syllabification: roz‧to‧mi‧ły

Adjective

roztomiły (comparative roztomilszy, superlative nojroztomilszy, no derived adverb)

1. (Cieszyn Silesia) very pleasant

Declension

Declension of roztomiły

		singular			plural
		masculine	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative		roztomiły	roztomiłe	roztomiłŏ	roztomili	roztomiłe
genitive		roztomiłego		roztomiłyj	roztomiłych
dative		roztomiłymu		roztomiłyj	roztomiłym
accusative	animate	roztomiłego	roztomiłe	roztomiłõ	roztomiłych	roztomiłe
	inanimate	roztomiły
instrumental		roztomiłym		roztomiłōm	roztomiłymi
locative		roztomiłym		roztomiłyj	roztomiłych
vocative		roztomiły	roztomiłe	roztomiłŏ	roztomili	roztomiłe