roztargniony

Polish

Etymology

From roztargnąć +‎ -ony. Calque of French distrait.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔs.tarɡˈɲɔ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɘ
• Syllabification: roz‧targ‧nio‧ny

Adjective

roztargniony (comparative bardziej roztargniony, superlative najbardziej roztargniony, no derived adverb)

1. absent-minded, abstracted, vacant

   Synonyms: nieuważny, rozkojarzony, roztrzepany

Declension

Declension of roztargniony (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	roztargniony		roztargniona	roztargnione	roztargnieni	roztargnione
genitive	roztargnionego		roztargnionej	roztargnionego	roztargnionych
dative	roztargnionemu		roztargnionej	roztargnionemu	roztargnionym
accusative	roztargnionego	roztargniony	roztargnioną	roztargnione	roztargnionych	roztargnione
instrumental	roztargnionym		roztargnioną	roztargnionym	roztargnionymi
locative	roztargnionym		roztargnionej	roztargnionym	roztargnionych

Related terms

nouns

• roztargnienie

 

verbs

• roztargać impf
• roztargnąć pf

 

Further reading

• roztargniony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• roztargniony in Polish dictionaries at PWN