rozsławić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From roz- +‎ sławić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɔsˈswa.vit͡ɕ/
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧sła‧wić

Verb

[edit]

rozsławić pf (imperfective rozsławiać)

  1. (transitive) to make famous
    Synonyms: wsławić, opromienić
  2. (reflexive with się) to become famous

Conjugation

[edit]
Conjugation of rozsławić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozsławić
future tense 1st rozsławię rozsławimy
2nd rozsławisz rozsławicie
3rd rozsławi rozsławią
impersonal rozsławi się
past tense 1st rozsławiłem,
-(e)m rozsławił
rozsławiłam,
-(e)m rozsławiła
rozsławiłom,
-(e)m rozsławiło
rozsławiliśmy,
-(e)śmy rozsławili
rozsławiłyśmy,
-(e)śmy rozsławiły
2nd rozsławiłeś,
-(e)ś rozsławił
rozsławiłaś,
-(e)ś rozsławiła
rozsławiłoś,
-(e)ś rozsławiło
rozsławiliście,
-(e)ście rozsławili
rozsławiłyście,
-(e)ście rozsławiły
3rd rozsławił rozsławiła rozsławiło rozsławili rozsławiły
impersonal rozsławiono
conditional 1st rozsławiłbym,
bym rozsławił
rozsławiłabym,
bym rozsławiła
rozsławiłobym,
bym rozsławiło
rozsławilibyśmy,
byśmy rozsławili
rozsławiłybyśmy,
byśmy rozsławiły
2nd rozsławiłbyś,
byś rozsławił
rozsławiłabyś,
byś rozsławiła
rozsławiłobyś,
byś rozsławiło
rozsławilibyście,
byście rozsławili
rozsławiłybyście,
byście rozsławiły
3rd rozsławiłby,
by rozsławił
rozsławiłaby,
by rozsławiła
rozsławiłoby,
by rozsławiło
rozsławiliby,
by rozsławili
rozsławiłyby,
by rozsławiły
impersonal rozsławiono by
imperative 1st niech rozsławię rozsławmy
2nd rozsław rozsławcie
3rd niech rozsławi niech rozsławią
passive adjectival participle rozsławiony rozsławiona rozsławione rozsławieni rozsławione
anterior adverbial participle rozsławiwszy
verbal noun rozsławienie

Further reading

[edit]
  • rozsławić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rozsławić in Polish dictionaries at PWN