rozruszać

Polish

Etymology

From roz- +‎ ruszać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈru.ʂat͡ɕ/
• Rhymes: -uʂat͡ɕ
• Syllabification: roz‧ru‧szać

Verb

rozruszać pf

1. (transitive) to set in motion (e.g. joints, limbs), to start up, to turn over (e.g. an engine)
2. (reflexive with się) to limber up, to warm up

Conjugation

Conjugation of rozruszać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozruszać
future tense	1st	rozruszam			rozruszamy
	2nd	rozruszasz			rozruszacie
	3rd	rozrusza			rozruszają
	impersonal	rozrusza się
past tense	1st	rozruszałem, -(e)m rozruszał	rozruszałam, -(e)m rozruszała	rozruszałom, -(e)m rozruszało	rozruszaliśmy, -(e)śmy rozruszali	rozruszałyśmy, -(e)śmy rozruszały
	2nd	rozruszałeś, -(e)ś rozruszał	rozruszałaś, -(e)ś rozruszała	rozruszałoś, -(e)ś rozruszało	rozruszaliście, -(e)ście rozruszali	rozruszałyście, -(e)ście rozruszały
	3rd	rozruszał	rozruszała	rozruszało	rozruszali	rozruszały
	impersonal	rozruszano
conditional	1st	rozruszałbym, bym rozruszał	rozruszałabym, bym rozruszała	rozruszałobym, bym rozruszało	rozruszalibyśmy, byśmy rozruszali	rozruszałybyśmy, byśmy rozruszały
	2nd	rozruszałbyś, byś rozruszał	rozruszałabyś, byś rozruszała	rozruszałobyś, byś rozruszało	rozruszalibyście, byście rozruszali	rozruszałybyście, byście rozruszały
	3rd	rozruszałby, by rozruszał	rozruszałaby, by rozruszała	rozruszałoby, by rozruszało	rozruszaliby, by rozruszali	rozruszałyby, by rozruszały
	impersonal	rozruszano by
imperative	1st	niech rozruszam			rozruszajmy
	2nd	rozruszaj			rozruszajcie
	3rd	niech rozrusza			niech rozruszają
passive adjectival participle		rozruszany	rozruszana	rozruszane	rozruszani	rozruszane
anterior adverbial participle		rozruszawszy
verbal noun		rozruszanie

Derived terms

(noun):

• rozrusznik

Further reading

• rozruszać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozruszać in Polish dictionaries at PWN