rozpleść

Polish

Etymology

From roz- +‎ pleść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔs.plɛɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔsplɛɕt͡ɕ
• Syllabification: roz‧pleść

Verb

rozpleść pf (imperfective rozplatać)

1. (transitive) to unplait, to unravel, unbraid, unweave

Conjugation

Conjugation of rozpleść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozpleść
future tense	1st	rozplotę			rozpleciemy
	2nd	rozpleciesz			rozpleciecie
	3rd	rozplecie			rozplotą
	impersonal	rozplecie się
past tense	1st	rozplotłem, -(e)m rozplótł	rozplotłam, -(e)m rozplotła	rozplotłom, -(e)m rozplotło	rozpletliśmy, -(e)śmy rozpletli	rozplotłyśmy, -(e)śmy rozplotły
	2nd	rozplotłeś, -(e)ś rozplótł	rozplotłaś, -(e)ś rozplotła	rozplotłoś, -(e)ś rozplotło	rozpletliście, -(e)ście rozpletli	rozplotłyście, -(e)ście rozplotły
	3rd	rozplótł	rozplotła	rozplotło	rozpletli	rozplotły
	impersonal	rozpleciono
conditional	1st	rozplótłbym, bym rozplótł	rozplotłabym, bym rozplotła	rozplotłobym, bym rozplotło	rozpletlibyśmy, byśmy rozpletli	rozplotłybyśmy, byśmy rozplotły
	2nd	rozplótłbyś, byś rozplótł	rozplotłabyś, byś rozplotła	rozplotłobyś, byś rozplotło	rozpletlibyście, byście rozpletli	rozplotłybyście, byście rozplotły
	3rd	rozplótłby, by rozplótł	rozplotłaby, by rozplotła	rozplotłoby, by rozplotło	rozpletliby, by rozpletli	rozplotłyby, by rozplotły
	impersonal	rozpleciono by
imperative	1st	niech rozplotę			rozplećmy
	2nd	rozpleć			rozplećcie
	3rd	niech rozplecie			niech rozplotą
passive adjectival participle		rozpleciony	rozpleciona	rozplecione	rozpleceni	rozplecione
anterior adverbial participle		rozplótłszy
verbal noun		rozplecenie

Further reading

• rozpleść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpleść in Polish dictionaries at PWN