rozpatrzeć

Polish

Alternative forms

• rozpatrzyć

Etymology

From roz- +‎ patrzeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈpa.tʂɛt͡ɕ/
• Rhymes: -atʂɛt͡ɕ
• Syllabification: roz‧pa‧trzeć

Verb

rozpatrzeć pf (imperfective rozpatrywać)

1. (transitive) to consider, to look into
2. (transitive, law) to process a case in court
3. (reflexive with się) to have a look around

Conjugation

Conjugation of rozpatrzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozpatrzeć
future tense	1st	rozpatrzę			rozpatrzymy
	2nd	rozpatrzysz			rozpatrzycie
	3rd	rozpatrzy			rozpatrzą
	impersonal	rozpatrzy się
past tense	1st	rozpatrzałem, -(e)m rozpatrzał	rozpatrzałam, -(e)m rozpatrzała	rozpatrzałom, -(e)m rozpatrzało	rozpatrzeliśmy, -(e)śmy rozpatrzeli	rozpatrzałyśmy, -(e)śmy rozpatrzały
	2nd	rozpatrzałeś, -(e)ś rozpatrzał	rozpatrzałaś, -(e)ś rozpatrzała	rozpatrzałoś, -(e)ś rozpatrzało	rozpatrzeliście, -(e)ście rozpatrzeli	rozpatrzałyście, -(e)ście rozpatrzały
	3rd	rozpatrzał	rozpatrzała	rozpatrzało	rozpatrzeli	rozpatrzały
	impersonal	rozpatrzano
conditional	1st	rozpatrzałbym, bym rozpatrzał	rozpatrzałabym, bym rozpatrzała	rozpatrzałobym, bym rozpatrzało	rozpatrzelibyśmy, byśmy rozpatrzeli	rozpatrzałybyśmy, byśmy rozpatrzały
	2nd	rozpatrzałbyś, byś rozpatrzał	rozpatrzałabyś, byś rozpatrzała	rozpatrzałobyś, byś rozpatrzało	rozpatrzelibyście, byście rozpatrzeli	rozpatrzałybyście, byście rozpatrzały
	3rd	rozpatrzałby, by rozpatrzał	rozpatrzałaby, by rozpatrzała	rozpatrzałoby, by rozpatrzało	rozpatrzeliby, by rozpatrzeli	rozpatrzałyby, by rozpatrzały
	impersonal	rozpatrzano by
imperative	1st	niech rozpatrzę			rozpatrzmy
	2nd	rozpatrz			rozpatrzcie
	3rd	niech rozpatrzy			niech rozpatrzą
anterior adverbial participle		rozpatrzawszy
verbal noun		rozpatrzenie

Further reading

• rozpatrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozpatrzeć in Polish dictionaries at PWN