rozmoczyć

Polish

Etymology

From roz- +‎ moczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈmɔ.t͡ʂɘt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: roz‧mo‧czyć

Verb

rozmoczyć pf (imperfective rozmaczać)

1. (transitive) to soften something by soaking it in a liquid
2. (reflexive with się) to get softened by being being soaked in a liquid

Conjugation

Conjugation of rozmoczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozmoczyć
future tense	1st	rozmoczę			rozmoczymy
	2nd	rozmoczysz			rozmoczycie
	3rd	rozmoczy			rozmoczą
	impersonal	rozmoczy się
past tense	1st	rozmoczyłem, -(e)m rozmoczył	rozmoczyłam, -(e)m rozmoczyła	rozmoczyłom, -(e)m rozmoczyło	rozmoczyliśmy, -(e)śmy rozmoczyli	rozmoczyłyśmy, -(e)śmy rozmoczyły
	2nd	rozmoczyłeś, -(e)ś rozmoczył	rozmoczyłaś, -(e)ś rozmoczyła	rozmoczyłoś, -(e)ś rozmoczyło	rozmoczyliście, -(e)ście rozmoczyli	rozmoczyłyście, -(e)ście rozmoczyły
	3rd	rozmoczył	rozmoczyła	rozmoczyło	rozmoczyli	rozmoczyły
	impersonal	rozmoczono
conditional	1st	rozmoczyłbym, bym rozmoczył	rozmoczyłabym, bym rozmoczyła	rozmoczyłobym, bym rozmoczyło	rozmoczylibyśmy, byśmy rozmoczyli	rozmoczyłybyśmy, byśmy rozmoczyły
	2nd	rozmoczyłbyś, byś rozmoczył	rozmoczyłabyś, byś rozmoczyła	rozmoczyłobyś, byś rozmoczyło	rozmoczylibyście, byście rozmoczyli	rozmoczyłybyście, byście rozmoczyły
	3rd	rozmoczyłby, by rozmoczył	rozmoczyłaby, by rozmoczyła	rozmoczyłoby, by rozmoczyło	rozmoczyliby, by rozmoczyli	rozmoczyłyby, by rozmoczyły
	impersonal	rozmoczono by
imperative	1st	niech rozmoczę			rozmoczmy
	2nd	rozmocz			rozmoczcie
	3rd	niech rozmoczy			niech rozmoczą
passive adjectival participle		rozmoczony	rozmoczona	rozmoczone	rozmoczeni	rozmoczone
anterior adverbial participle		rozmoczywszy
verbal noun		rozmoczenie

Further reading

• rozmoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozmoczyć in Polish dictionaries at PWN