rozkuwać

See also: rozkùwac

Polish

Etymology

From rozkuć +‎ -wać. First attested in 1588. Compare Kashubian rozkùwac.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /rɔsˈku.vat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /rɔsˈku.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uvat͡ɕ
• Syllabification: roz‧ku‧wać

Verb

rozkuwać impf (perfective rozkuć)

1. (transitive) to hit apart, to beat apart (while striking, to break into pieces) [with instrumental ‘with what’]

   Synonym: (obsolete) rozkowywać

2. (transitive) to hammer out, to beat flat (to flatten by striking)

   Synonyms: rozklepywać, (obsolete) rozkowywać

3. (transitive) to unchain; to unshoe (to free someone from chains or handcuffs, etc.; to remove a horseshoe from a horse) [with z (+ genitive) ‘from what’]

   Synonyms: odkuwać, (obsolete) rozkowywać

   Antonym: skuwać

4. (reflexive with się) to unchain oneself [with z (+ genitive) ‘from what’]

   Synonyms: odkuwać się, (obsolete) rozkowywać się

5. (reflexive with się) to unchain each other [with z (+ genitive) ‘from what’]

   Synonym: (obsolete) rozkowywać się

6. (reflexive with się, of a horse) to unshoe (to lose a horseshoe or horseshoes; to have a horseshoe or horseshoes removed)

   Synonym: (obsolete) rozkowywać się

Conjugation

Conjugation of rozkuwać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozkuwać
present tense	1st	rozkuwam			rozkuwamy
	2nd	rozkuwasz			rozkuwacie
	3rd	rozkuwa			rozkuwają
	impersonal	rozkuwa się
past tense	1st	rozkuwałem, -(e)m rozkuwał	rozkuwałam, -(e)m rozkuwała	rozkuwałom, -(e)m rozkuwało	rozkuwaliśmy, -(e)śmy rozkuwali	rozkuwałyśmy, -(e)śmy rozkuwały
	2nd	rozkuwałeś, -(e)ś rozkuwał	rozkuwałaś, -(e)ś rozkuwała	rozkuwałoś, -(e)ś rozkuwało	rozkuwaliście, -(e)ście rozkuwali	rozkuwałyście, -(e)ście rozkuwały
	3rd	rozkuwał	rozkuwała	rozkuwało	rozkuwali	rozkuwały
	impersonal	rozkuwano
future tense	1st	będę rozkuwał, będę rozkuwać	będę rozkuwała, będę rozkuwać	będę rozkuwało, będę rozkuwać	będziemy rozkuwali, będziemy rozkuwać	będziemy rozkuwały, będziemy rozkuwać
	2nd	będziesz rozkuwał, będziesz rozkuwać	będziesz rozkuwała, będziesz rozkuwać	będziesz rozkuwało, będziesz rozkuwać	będziecie rozkuwali, będziecie rozkuwać	będziecie rozkuwały, będziecie rozkuwać
	3rd	będzie rozkuwał, będzie rozkuwać	będzie rozkuwała, będzie rozkuwać	będzie rozkuwało, będzie rozkuwać	będą rozkuwali, będą rozkuwać	będą rozkuwały, będą rozkuwać
	impersonal	będzie rozkuwać się
conditional	1st	rozkuwałbym, bym rozkuwał	rozkuwałabym, bym rozkuwała	rozkuwałobym, bym rozkuwało	rozkuwalibyśmy, byśmy rozkuwali	rozkuwałybyśmy, byśmy rozkuwały
	2nd	rozkuwałbyś, byś rozkuwał	rozkuwałabyś, byś rozkuwała	rozkuwałobyś, byś rozkuwało	rozkuwalibyście, byście rozkuwali	rozkuwałybyście, byście rozkuwały
	3rd	rozkuwałby, by rozkuwał	rozkuwałaby, by rozkuwała	rozkuwałoby, by rozkuwało	rozkuwaliby, by rozkuwali	rozkuwałyby, by rozkuwały
	impersonal	rozkuwano by
imperative	1st	niech rozkuwam			rozkuwajmy
	2nd	rozkuwaj			rozkuwajcie
	3rd	niech rozkuwa			niech rozkuwają
active adjectival participle		rozkuwający	rozkuwająca	rozkuwające	rozkuwający	rozkuwające
passive adjectival participle		rozkuwany	rozkuwana	rozkuwane	rozkuwani	rozkuwane
contemporary adverbial participle		rozkuwając
verbal noun		rozkuwanie

Further reading

• rozkuwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozkuwać się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozkuwać in Polish dictionaries at PWN
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozkuwać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 638