rozkurwić

Polish

Etymology

From roz- +‎ kurwa +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔsˈkur.vit͡ɕ/
• Rhymes: -urvit͡ɕ
• Syllabification: roz‧kur‧wić

Verb

rozkurwić pf (imperfective rozkurwiać)

1. (transitive, vulgar) to destroy, to bust up, to kill

   Synonyms: rozjebać, rozpierdolić

2. (transitive, vulgar) to kick ass
3. (transitive, vulgar) to piss off
4. (reflexive with się, vulgar) to snitch
5. (reflexive with się, vulgar) to whore oneself

Conjugation

Conjugation of rozkurwić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozkurwić
future tense	1st	rozkurwię			rozkurwimy
	2nd	rozkurwisz			rozkurwicie
	3rd	rozkurwi			rozkurwią
	impersonal	rozkurwi się
past tense	1st	rozkurwiłem, -(e)m rozkurwił	rozkurwiłam, -(e)m rozkurwiła	rozkurwiłom, -(e)m rozkurwiło	rozkurwiliśmy, -(e)śmy rozkurwili	rozkurwiłyśmy, -(e)śmy rozkurwiły
	2nd	rozkurwiłeś, -(e)ś rozkurwił	rozkurwiłaś, -(e)ś rozkurwiła	rozkurwiłoś, -(e)ś rozkurwiło	rozkurwiliście, -(e)ście rozkurwili	rozkurwiłyście, -(e)ście rozkurwiły
	3rd	rozkurwił	rozkurwiła	rozkurwiło	rozkurwili	rozkurwiły
	impersonal	rozkurwiono
conditional	1st	rozkurwiłbym, bym rozkurwił	rozkurwiłabym, bym rozkurwiła	rozkurwiłobym, bym rozkurwiło	rozkurwilibyśmy, byśmy rozkurwili	rozkurwiłybyśmy, byśmy rozkurwiły
	2nd	rozkurwiłbyś, byś rozkurwił	rozkurwiłabyś, byś rozkurwiła	rozkurwiłobyś, byś rozkurwiło	rozkurwilibyście, byście rozkurwili	rozkurwiłybyście, byście rozkurwiły
	3rd	rozkurwiłby, by rozkurwił	rozkurwiłaby, by rozkurwiła	rozkurwiłoby, by rozkurwiło	rozkurwiliby, by rozkurwili	rozkurwiłyby, by rozkurwiły
	impersonal	rozkurwiono by
imperative	1st	niech rozkurwię			rozkurwmy
	2nd	rozkurw			rozkurwcie
	3rd	niech rozkurwi			niech rozkurwią
anterior adverbial participle		rozkurwiwszy
verbal noun		rozkurwienie

Further reading

• rozkurwić in Polish dictionaries at PWN