rozedrzeć

Polish

Etymology

From roze- +‎ drzeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔˈzɛ.dʐɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛdʐɛt͡ɕ
• Syllabification: ro‧ze‧drzeć

Verb

rozedrzeć pf (imperfective rozdzierać)

1. (transitive) to tear, to rip

Conjugation

Conjugation of rozedrzeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozedrzeć
future tense	1st	rozedrę			rozedrzemy
	2nd	rozedrzesz			rozedrzecie
	3rd	rozedrze			rozedrą
	impersonal	rozedrze się
past tense	1st	rozdarłem, -(e)m rozdarł	rozdarłam, -(e)m rozdarła	rozdarłom, -(e)m rozdarło	rozdarliśmy, -(e)śmy rozdarli	rozdarłyśmy, -(e)śmy rozdarły
	2nd	rozdarłeś, -(e)ś rozdarł	rozdarłaś, -(e)ś rozdarła	rozdarłoś, -(e)ś rozdarło	rozdarliście, -(e)ście rozdarli	rozdarłyście, -(e)ście rozdarły
	3rd	rozdarł	rozdarła	rozdarło	rozdarli	rozdarły
	impersonal	rozdarto
conditional	1st	rozdarłbym, bym rozdarł	rozdarłabym, bym rozdarła	rozdarłobym, bym rozdarło	rozdarlibyśmy, byśmy rozdarli	rozdarłybyśmy, byśmy rozdarły
	2nd	rozdarłbyś, byś rozdarł	rozdarłabyś, byś rozdarła	rozdarłobyś, byś rozdarło	rozdarlibyście, byście rozdarli	rozdarłybyście, byście rozdarły
	3rd	rozdarłby, by rozdarł	rozdarłaby, by rozdarła	rozdarłoby, by rozdarło	rozdarliby, by rozdarli	rozdarłyby, by rozdarły
	impersonal	rozdarto by
imperative	1st	niech rozedrę			rozedrzyjmy
	2nd	rozedrzyj			rozedrzyjcie
	3rd	niech rozedrze			niech rozedrą
passive adjectival participle		rozdarty	rozdarta	rozdarte	rozdarci	rozdarte
anterior adverbial participle		rozdarłszy
verbal noun		rozdarcie

Further reading

• rozedrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozedrzeć in Polish dictionaries at PWN