rozczapierzyć
Appearance
Polish
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From roz- + czapierzyć.[1] First attested in 1578.[2]
Pronunciation
[edit]- (Middle Polish) IPA(key): (16th c.) /rɔs.t͡ʂaˈpjɛ.r̝ɨt͡ɕ/, (17th–18th c.) /rɔs.t͡ʂaˈpjɛ.ʐɨt͡ɕ/
- Rhymes: -ɛʐɘt͡ɕ
- Syllabification: roz‧cza‧pie‧rzyć
Verb
[edit]rozczapierzyć pf (imperfective rozczapierzać)
- (transitive) to outstretch (to spread out, to stretch something wide)
- (reflexive with się) to outstretch (to extend one's arms)
Conjugation
[edit]References
[edit]- ^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “rozczapierzyć”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “rozczepierzyć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading
[edit]- rozczapierzyć in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozczapierzyć”, in Słownik języka polskiego
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozczapierzyć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 589
- rozczapierzyć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego