rozbójniczy

Polish

Etymology

From rozbójnik +‎ -y.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.bujˈɲi.t͡ʂɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɘ
• Syllabification: roz‧bój‧ni‧czy

Adjective

rozbójniczy (not comparable, derived adverb rozbójniczo)

1. (relational) robber's, highwayman's, bandit's

Declension

Declension of rozbójniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rozbójniczy		rozbójnicza	rozbójnicze	rozbójniczy	rozbójnicze
genitive	rozbójniczego		rozbójniczej	rozbójniczego	rozbójniczych
dative	rozbójniczemu		rozbójniczej	rozbójniczemu	rozbójniczym
accusative	rozbójniczego	rozbójniczy	rozbójniczą	rozbójnicze	rozbójniczych	rozbójnicze
instrumental	rozbójniczym		rozbójniczą	rozbójniczym	rozbójniczymi
locative	rozbójniczym		rozbójniczej	rozbójniczym	rozbójniczych

Further reading

• rozbójniczy in Polish dictionaries at PWN