Jump to content

rotna

From Wiktionary, the free dictionary

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse rotna, from Proto-Germanic *rutāną.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

rotna (weak verb, third-person singular past indicative rotnaði, supine rotnað)

  1. to rot

Conjugation

[edit]
rotna – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur rotna
supine sagnbót rotnað
present participle
rotnandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég rotna rotnaði rotni rotnaði
þú rotnar rotnaðir rotnir rotnaðir
hann, hún, það rotnar rotnaði rotni rotnaði
plural við rotnum rotnuðum rotnum rotnuðum
þið rotnið rotnuðuð rotnið rotnuðuð
þeir, þær, þau rotna rotnuðu rotni rotnuðu
imperative boðháttur
singular þú rotna (þú), rotnaðu
plural þið rotnið (þið), rotniði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
rotnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
rotnaður rotnuð rotnað rotnaðir rotnaðar rotnuð
accusative
(þolfall)
rotnaðan rotnaða rotnað rotnaða rotnaðar rotnuð
dative
(þágufall)
rotnuðum rotnaðri rotnuðu rotnuðum rotnuðum rotnuðum
genitive
(eignarfall)
rotnaðs rotnaðrar rotnaðs rotnaðra rotnaðra rotnaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
rotnaði rotnaða rotnaða rotnuðu rotnuðu rotnuðu
accusative
(þolfall)
rotnaða rotnuðu rotnaða rotnuðu rotnuðu rotnuðu
dative
(þágufall)
rotnaða rotnuðu rotnaða rotnuðu rotnuðu rotnuðu
genitive
(eignarfall)
rotnaða rotnuðu rotnaða rotnuðu rotnuðu rotnuðu

Norwegian Nynorsk

[edit]

Alternative forms

[edit]
  • rotne (e and split infinitives)
  • råttne (pronunciation spelling)

Etymology

[edit]

Inherited from Old Norse rotna, from Proto-Germanic *rutāną.

Verb

[edit]

rotna (present tense rotnar, past tense rotna, past participle rotna, present participle rotnande)

  1. to rot

See also

[edit]