romantyka

See also: romantyką

Polish

Etymology 1

From romantyk +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): (prescriptive) /rɔˈman.tɘ.ka/, (colloquial) /rɔ.manˈtɘ.ka/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -antɘka, -ɘka
• Syllabification: ro‧man‧ty‧ka

Noun

romantyka f

1. romance (mysterious charm of some phenomena, places, or events)

   Synonym: nastrojowość

Declension

Declension of romantyka

	singular
nominative	romantyka
genitive	romantyki
dative	romantyce
accusative	romantykę
instrumental	romantyką
locative	romantyce
vocative	romantyko

Related terms

adjective

• romantyczny

 

adverb

• romantycznie

 

nouns

• romantyczka
• romantyczność
• romantyk
• romantyzm

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔ.manˈtɘ.ka/
• Rhymes: -ɘka
• Syllabification: ro‧man‧ty‧ka

Noun

romantyka m pers

1. genitive/accusative singular of romantyk

Further reading

• romantyka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• romantyka in Polish dictionaries at PWN