rodzic

See also: rodzić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish rodzic, from Proto-Slavic *rodiťь.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈrɔ.d͡ʑit͡s/

• (Lesser Poland):
  • (Lasovia) IPA^(key): /ˈrɔ.d͡ʑit͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔd͡ʑit͡s
• Syllabification: ro‧dzic

Noun

rodzic m pers

1. (colloquial) parent
2. (archaic or dialectal, Lasovia) father
3. (in the plural) parents (one's father and mother)

   Synonyms: rodziciele, staruszkowie, starzy

Declension

Declension of rodzic

	singular	plural
nominative	rodzic	rodzice
genitive	rodzica	rodziców
dative	rodzicowi	rodzicom
accusative	rodzica	rodziców
instrumental	rodzicem	rodzicami
locative	rodzicu	rodzicach
vocative	rodzicu	rodzice

Related terms

(nouns):

• poród
• rodziciel
• rodzicielka
• rodzina
• ród

(verbs):

• rodzić
• urodzić

Further reading

• rodzic in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rodzic in Polish dictionaries at PWN
• Szymon Matusiak (1880) “rodźic”, in “Gwara lasowska w okolicy Tarnobrzega, studyjum dyjalektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I) (in Polish), volume 8, Krakow: Akademia Umiejętności, page 176