riksmarskalk
Jump to navigation
Jump to search
Swedish
[edit]Etymology
[edit]riks- + marskalk. Cognate of German Reichsmarschall.
Noun
[edit]riksmarskalk c
Declension
[edit]Declension of riksmarskalk | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | riksmarskalk | riksmarskalken | riksmarskalkar | riksmarskalkarna |
Genitive | riksmarskalks | riksmarskalkens | riksmarskalkars | riksmarskalkarnas |
References
[edit]- ^ Utrikes namnbok (7th ed., 2007) →ISBN