Jump to content

reményteljes

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

remény +‎ teljes

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈrɛmeːɲtɛjːɛʃ]
  • Hyphenation: re‧mény‧tel‧jes

Adjective

[edit]

reményteljes (comparative reményteljesebb, superlative legreményteljesebb)

  1. hopeful, promising

Declension

[edit]
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative reményteljes reményteljesek
accusative reményteljeset reményteljeseket
dative reményteljesnek reményteljeseknek
instrumental reményteljessel reményteljesekkel
causal-final reményteljesért reményteljesekért
translative reményteljessé reményteljesekké
terminative reményteljesig reményteljesekig
essive-formal reményteljesként reményteljesekként
essive-modal
inessive reményteljesben reményteljesekben
superessive reményteljesen reményteljeseken
adessive reményteljesnél reményteljeseknél
illative reményteljesbe reményteljesekbe
sublative reményteljesre reményteljesekre
allative reményteljeshez reményteljesekhez
elative reményteljesből reményteljesekből
delative reményteljesről reményteljesekről
ablative reményteljestől reményteljesektől
non-attributive
possessive – singular
reményteljesé reményteljeseké
non-attributive
possessive – plural
reményteljeséi reményteljesekéi