relatywny

Polish

Etymology

From Latin relātīvus +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛ.laˈtɘv.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘvnɘ
• Syllabification: re‧la‧tyw‧ny

Adjective

relatywny (not comparable, derived adverb relatywnie)

1. (literary) relative (conditional; depending on something else)

   Synonyms: warunkowy, względny

Declension

Declension of relatywny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	relatywny		relatywna	relatywne	relatywni	relatywne
genitive	relatywnego		relatywnej	relatywnego	relatywnych
dative	relatywnemu		relatywnej	relatywnemu	relatywnym
accusative	relatywnego	relatywny	relatywną	relatywne	relatywnych	relatywne
instrumental	relatywnym		relatywną	relatywnym	relatywnymi
locative	relatywnym		relatywnej	relatywnym	relatywnych

Derived terms

(nouns):

• relatywność

Related terms

(adjectives):

• relatywistyczny

(nouns):

• relatyw
• relatywista
• relatywizacja
• relatywizm

(verbs):

• relatywizować impf
• zrelatywizować pf

Further reading

• relatywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• relatywny in Polish dictionaries at PWN
• relatywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego