reima
Appearance
See also: Reima
Finnish
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]reima (not comparable) (rare)
Declension
[edit]Inflection of reima (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | reima | reimat | |
genitive | reiman | reimojen | |
partitive | reimaa | reimoja | |
illative | reimaan | reimoihin | |
singular | plural | ||
nominative | reima | reimat | |
accusative | nom. | reima | reimat |
gen. | reiman | ||
genitive | reiman | reimojen reimain rare | |
partitive | reimaa | reimoja | |
inessive | reimassa | reimoissa | |
elative | reimasta | reimoista | |
illative | reimaan | reimoihin | |
adessive | reimalla | reimoilla | |
ablative | reimalta | reimoilta | |
allative | reimalle | reimoille | |
essive | reimana | reimoina | |
translative | reimaksi | reimoiksi | |
abessive | reimatta | reimoitta | |
instructive | — | reimoin | |
comitative | — | reimoine |
Derived terms
[edit]References
[edit]- ^ Itkonen, Erkki, Kulonen, Ulla-Maija, editors (1992–2000), Suomen sanojen alkuperä [The origin of Finnish words][1] (in Finnish) (online version; note: also includes other etymological sources; this source is labeled "SSA 1992–2000"), Helsinki: Institute for the Languages of Finland/Finnish Literature Society, →ISBN
Further reading
[edit]- “reima”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03
Anagrams
[edit]Icelandic
[edit]Etymology
[edit]From the noun reim (“lace”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]reima (weak verb, third-person singular past indicative reimaði, supine reimað)
Conjugation
[edit]reima — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að reima | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
reimað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
reimandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég reima | við reimum | present (nútíð) |
ég reimi | við reimum |
þú reimar | þið reimið | þú reimir | þið reimið | ||
hann, hún, það reimar | þeir, þær, þau reima | hann, hún, það reimi | þeir, þær, þau reimi | ||
past (þátíð) |
ég reimaði | við reimuðum | past (þátíð) |
ég reimaði | við reimuðum |
þú reimaðir | þið reimuðuð | þú reimaðir | þið reimuðuð | ||
hann, hún, það reimaði | þeir, þær, þau reimuðu | hann, hún, það reimaði | þeir, þær, þau reimuðu | ||
imperative (boðháttur) |
reima (þú) | reimið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
reimaðu | reimiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að reimast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
reimast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
reimandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég reimast | við reimumst | present (nútíð) |
ég reimist | við reimumst |
þú reimast | þið reimist | þú reimist | þið reimist | ||
hann, hún, það reimast | þeir, þær, þau reimast | hann, hún, það reimist | þeir, þær, þau reimist | ||
past (þátíð) |
ég reimaðist | við reimuðumst | past (þátíð) |
ég reimaðist | við reimuðumst |
þú reimaðist | þið reimuðust | þú reimaðist | þið reimuðust | ||
hann, hún, það reimaðist | þeir, þær, þau reimuðust | hann, hún, það reimaðist | þeir, þær, þau reimuðust | ||
imperative (boðháttur) |
reimast (þú) | reimist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
reimastu | reimisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
reimaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
reimaður | reimuð | reimað | reimaðir | reimaðar | reimuð | |
accusative (þolfall) |
reimaðan | reimaða | reimað | reimaða | reimaðar | reimuð | |
dative (þágufall) |
reimuðum | reimaðri | reimuðu | reimuðum | reimuðum | reimuðum | |
genitive (eignarfall) |
reimaðs | reimaðrar | reimaðs | reimaðra | reimaðra | reimaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
reimaði | reimaða | reimaða | reimuðu | reimuðu | reimuðu | |
accusative (þolfall) |
reimaða | reimuðu | reimaða | reimuðu | reimuðu | reimuðu | |
dative (þágufall) |
reimaða | reimuðu | reimaða | reimuðu | reimuðu | reimuðu | |
genitive (eignarfall) |
reimaða | reimuðu | reimaða | reimuðu | reimuðu | reimuðu |
Anagrams
[edit]Japanese
[edit]Romanization
[edit]reima
Norwegian Bokmål
[edit]Alternative forms
[edit]Noun
[edit]reima m or f
Norwegian Nynorsk
[edit]Noun
[edit]reima f
Categories:
- Finnish sound-symbolic terms
- Finnish 2-syllable words
- Finnish terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Finnish/eimɑ
- Rhymes:Finnish/eimɑ/2 syllables
- Finnish lemmas
- Finnish adjectives
- Finnish uncomparable adjectives
- Finnish rare terms
- Finnish kala-type nominals
- Icelandic 2-syllable words
- Icelandic terms with IPA pronunciation
- Rhymes:Icelandic/eiːma
- Rhymes:Icelandic/eiːma/2 syllables
- Icelandic lemmas
- Icelandic verbs
- Icelandic weak verbs
- Icelandic terms with usage examples
- Japanese non-lemma forms
- Japanese romanizations
- Norwegian Bokmål non-lemma forms
- Norwegian Bokmål noun forms
- Norwegian Nynorsk non-lemma forms
- Norwegian Nynorsk noun forms