reigja
Icelandic
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]reigja (weak verb, third-person singular past indicative reigði, supine reigt)
- to tilt back (one's head) [with accusative]
- Synonyms: kerra, sveigja aftur
Conjugation
[edit]reiga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að reiga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
reigt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
reigandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég reigi | við reigum | present (nútíð) |
ég reigi | við reigum |
| þú reigir | þið reigið | þú reigir | þið reigið | ||
| hann, hún, það reigir | þeir, þær, þau reiga | hann, hún, það reigi | þeir, þær, þau reigi | ||
| past (þátíð) |
ég reigði | við reigðum | past (þátíð) |
ég reigði | við reigðum |
| þú reigðir | þið reigðuð | þú reigðir | þið reigðuð | ||
| hann, hún, það reigði | þeir, þær, þau reigðu | hann, hún, það reigði | þeir, þær, þau reigðu | ||
| imperative (boðháttur) |
reig (þú) | reigið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| reigðu | reigiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að reigast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
reigst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
reigandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég reigist | við reigumst | present (nútíð) |
ég reigist | við reigumst |
| þú reigist | þið reigist | þú reigist | þið reigist | ||
| hann, hún, það reigist | þeir, þær, þau reigast | hann, hún, það reigist | þeir, þær, þau reigist | ||
| past (þátíð) |
ég reigðist | við reigðumst | past (þátíð) |
ég reigðist | við reigðumst |
| þú reigðist | þið reigðust | þú reigðist | þið reigðust | ||
| hann, hún, það reigðist | þeir, þær, þau reigðust | hann, hún, það reigðist | þeir, þær, þau reigðust | ||
| imperative (boðháttur) |
reigst (þú) | reigist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| reigstu | reigisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
reigður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
reigður | reigð | reigt | reigðir | reigðar | reigð | |
| accusative (þolfall) |
reigðan | reigða | reigt | reigða | reigðar | reigð | |
| dative (þágufall) |
reigðum | reigðri | reigðu | reigðum | reigðum | reigðum | |
| genitive (eignarfall) |
reigðs | reigðrar | reigðs | reigðra | reigðra | reigðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
reigði | reigða | reigða | reigðu | reigðu | reigðu | |
| accusative (þolfall) |
reigða | reigðu | reigða | reigðu | reigðu | reigðu | |
| dative (þágufall) |
reigða | reigðu | reigða | reigðu | reigðu | reigðu | |
| genitive (eignarfall) |
reigða | reigðu | reigða | reigðu | reigðu | reigðu | |
Derived terms
[edit]- reigingur (“haughty or arrogant manner”)