Jump to content

recumbens

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Present participle of recumbō.

Participle

[edit]

recumbēns (genitive recumbentis); third-declension one-termination participle

  1. reclining
  2. falling down

Declension

[edit]

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative recumbēns recumbentēs recumbentia
genitive recumbentis recumbentium
dative recumbentī recumbentibus
accusative recumbentem recumbēns recumbentēs
recumbentīs
recumbentia
ablative recumbente
recumbentī1
recumbentibus
vocative recumbēns recumbentēs recumbentia

1When used purely as an adjective.