reaktywny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French réactif +‎ -ny. By surface analysis, re- +‎ aktywny. First attested in 1867.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛ.akˈtɘv.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘvnɘ
• Syllabification: re‧ak‧tyw‧ny

Adjective

reaktywny (comparative bardziej reaktywny or (uncommon) reaktywniejszy, superlative najbardziej reaktywny or (uncommon) najreaktywniejszy, derived adverb reaktywnie)

1. (chemistry) reactive (that readily takes part in reactions)

   Synonym: aktywny

   Antonym: bierny

2. (psychology) reactive (related to mental disorders caused by particularly difficult life experiences)
3. reactive (that reacts or responds to a stimulus)

Declension

Declension of reaktywny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	reaktywny		reaktywna	reaktywne	reaktywni	reaktywne
genitive	reaktywnego		reaktywnej	reaktywnego	reaktywnych
dative	reaktywnemu		reaktywnej	reaktywnemu	reaktywnym
accusative	reaktywnego	reaktywny	reaktywną	reaktywne	reaktywnych	reaktywne
instrumental	reaktywnym		reaktywną	reaktywnym	reaktywnymi
locative	reaktywnym		reaktywnej	reaktywnym	reaktywnych

Derived terms

nouns

• pancerz reaktywny
• reaktywność

 

Further reading

• reaktywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• reaktywny in Polish dictionaries at PWN
• reaktywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego