reaktywny

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Adapted borrowing of French réactif +‎ -ny.[1][2] By surface analysis, re- +‎ aktywny. First attested in 1867.[3]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /rɛ.akˈtɘv.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘvnɘ
  • Syllabification: re‧ak‧tyw‧ny

Adjective

[edit]

reaktywny (comparative bardziej reaktywny or (uncommon) reaktywniejszy, superlative najbardziej reaktywny or (uncommon) najreaktywniejszy, derived adverb reaktywnie)

  1. (chemistry) reactive (that readily takes part in reactions)
    Synonym: aktywny
    Antonym: bierny
  2. (psychology) reactive (related to mental disorders caused by particularly difficult life experiences)
  3. reactive (that reacts or responds to a stimulus)

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
nouns

References

[edit]
  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “reaktywny”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Stanisław Dubisz, editor (2003), “reaktywny”, in Uniwersalny słownik języka polskiego [Universal dictionary of the Polish language]‎[1] (in Polish), volumes 1-4, Warsaw: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, →ISBN
  3. ^ Kurjer Warszawski (in Polish), volume 46 (47), number 282, 1867 December 17, page 1

Further reading

[edit]
  • reaktywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • reaktywny in Polish dictionaries at PWN
  • reaktywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego