Jump to content

ratkennut

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Participle

[edit]

ratkennut

  1. past active participle of ratketa

Declension

[edit]
Inflection of ratkennut (Kotus type 47/kuollut, no gradation)
nominative ratkennut ratkenneet
genitive ratkenneen ratkenneiden
ratkenneitten
partitive ratkennutta ratkenneita
illative ratkenneeseen ratkenneisiin
ratkenneihin
singular plural
nominative ratkennut ratkenneet
accusative nom. ratkennut ratkenneet
gen. ratkenneen
genitive ratkenneen ratkenneiden
ratkenneitten
partitive ratkennutta ratkenneita
inessive ratkenneessa ratkenneissa
elative ratkenneesta ratkenneista
illative ratkenneeseen ratkenneisiin
ratkenneihin
adessive ratkenneella ratkenneilla
ablative ratkenneelta ratkenneilta
allative ratkenneelle ratkenneille
essive ratkenneena ratkenneina
translative ratkenneeksi ratkenneiksi
abessive ratkenneetta ratkenneitta
instructive ratkennein
comitative ratkenneine
Possessive forms of ratkennut (Kotus type 47/kuollut, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.

Anagrams

[edit]