Jump to content

ratkaisukeino

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

ratkaisu +‎ keino

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈrɑtkɑi̯suˌkei̯no/, [ˈrɑ̝t̪kɑ̝i̯s̠uˌk̟e̞i̯no̞]
  • Rhymes: -eino
  • Hyphenation(key): rat‧kaisu‧keino

Noun

[edit]

ratkaisukeino

  1. solution, remedy, way of solving

Declension

[edit]
Inflection of ratkaisukeino (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative ratkaisukeino ratkaisukeinot
genitive ratkaisukeinon ratkaisukeinojen
partitive ratkaisukeinoa ratkaisukeinoja
illative ratkaisukeinoon ratkaisukeinoihin
singular plural
nominative ratkaisukeino ratkaisukeinot
accusative nom. ratkaisukeino ratkaisukeinot
gen. ratkaisukeinon
genitive ratkaisukeinon ratkaisukeinojen
partitive ratkaisukeinoa ratkaisukeinoja
inessive ratkaisukeinossa ratkaisukeinoissa
elative ratkaisukeinosta ratkaisukeinoista
illative ratkaisukeinoon ratkaisukeinoihin
adessive ratkaisukeinolla ratkaisukeinoilla
ablative ratkaisukeinolta ratkaisukeinoilta
allative ratkaisukeinolle ratkaisukeinoille
essive ratkaisukeinona ratkaisukeinoina
translative ratkaisukeinoksi ratkaisukeinoiksi
abessive ratkaisukeinotta ratkaisukeinoitta
instructive ratkaisukeinoin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of ratkaisukeino (Kotus type 1/valo, no gradation)

Further reading

[edit]