rakonti

Esperanto

Etymology

From French raconter.

Pronunciation

• IPA^(key): /raˈkonti/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ra‧kon‧ti

Verb

rakonti (present rakontas, past rakontis, future rakontos, conditional rakontus, volitive rakontu)

1. (transitive) to tell, to narrate, to relate, to recount
   • 1912, Hendrik Conscience, translated by Maria Posenaer, Rikke-tikke-tak‎^[1]:

     La mastro sidiĝis sur la amboson kiel iu, kiu sin preparas por rakonti

     The master sat down on the anvil like one who prepared himself to tell a story

   • 1999, Trans. Edwin Grobe, Tri Ceteraj Noveloj de Mark Twain‎^[2]:

     Mia patro akuzis plenceremonie la kaptiton kaj rakontis la eventojn de la nokto.

     My father formally accused the prisoner and detailed the happenings of the night.

Conjugation

Conjugation of rakonti

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		rakontas		rakontis		rakontos
active participle		rakontanta	rakontantaj	rakontinta	rakontintaj	rakontonta	rakontontaj
	acc.	rakontantan	rakontantajn	rakontintan	rakontintajn	rakontontan	rakontontajn
passive participle		rakontata	rakontataj	rakontita	rakontitaj	rakontota	rakontotaj
	acc.	rakontatan	rakontatajn	rakontitan	rakontitajn	rakontotan	rakontotajn
nominal active participle		rakontanto	rakontantoj	rakontinto	rakontintoj	rakontonto	rakontontoj
	acc.	rakontanton	rakontantojn	rakontinton	rakontintojn	rakontonton	rakontontojn
nominal passive participle		rakontato	rakontatoj	rakontito	rakontitoj	rakontoto	rakontotoj
	acc.	rakontaton	rakontatojn	rakontiton	rakontitojn	rakontoton	rakontotojn
adverbial active participle		rakontante		rakontinte		rakontonte
adverbial passive participle		rakontate		rakontite		rakontote

infinitive		rakonti						imperative		rakontu						conditional		rakontus

Related terms

• rakonto

Ido

Noun

rakonti

1. plural of rakonto