rękodzielniczy

Polish

Etymology

From rękodzielnik +‎ -czy.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɛŋ.kɔ.d͡ʑɛlˈɲi.t͡ʂɘ/
• Rhymes: -it͡ʂɘ
• Syllabification: rę‧ko‧dziel‧ni‧czy

Adjective

rękodzielniczy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) handicrafts

Declension

Declension of rękodzielniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	rękodzielniczy		rękodzielnicza	rękodzielnicze	rękodzielniczy	rękodzielnicze
genitive	rękodzielniczego		rękodzielniczej	rękodzielniczego	rękodzielniczych
dative	rękodzielniczemu		rękodzielniczej	rękodzielniczemu	rękodzielniczym
accusative	rękodzielniczego	rękodzielniczy	rękodzielniczą	rękodzielnicze	rękodzielniczych	rękodzielnicze
instrumental	rękodzielniczym		rękodzielniczą	rękodzielniczym	rękodzielniczymi
locative	rękodzielniczym		rękodzielniczej	rękodzielniczym	rękodzielniczych

Further reading

• rękodzielniczy in Polish dictionaries at PWN