rýna
Jump to navigation
Jump to search
See also: ryna
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]From Old Norse rýna, from Proto-Germanic *rūnijaną. Compare Icelandic rún, Old English rēonian.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]rýna (weak verb, third-person singular past indicative rýndi, supine rýnt)
- to scrutinise
Conjugation
[edit]rýna — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að rýna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
rýnt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rýnandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég rýni | við rýnum | present (nútíð) |
ég rýni | við rýnum |
þú rýnir | þið rýnið | þú rýnir | þið rýnið | ||
hann, hún, það rýnir | þeir, þær, þau rýna | hann, hún, það rýni | þeir, þær, þau rýni | ||
past (þátíð) |
ég rýndi | við rýndum | past (þátíð) |
ég rýndi | við rýndum |
þú rýndir | þið rýnduð | þú rýndir | þið rýnduð | ||
hann, hún, það rýndi | þeir, þær, þau rýndu | hann, hún, það rýndi | þeir, þær, þau rýndu | ||
imperative (boðháttur) |
rýn (þú) | rýnið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
rýndu | rýniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að rýnast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
rýnst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
rýnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég rýnist | við rýnumst | present (nútíð) |
ég rýnist | við rýnumst |
þú rýnist | þið rýnist | þú rýnist | þið rýnist | ||
hann, hún, það rýnist | þeir, þær, þau rýnast | hann, hún, það rýnist | þeir, þær, þau rýnist | ||
past (þátíð) |
ég rýndist | við rýndumst | past (þátíð) |
ég rýndist | við rýndumst |
þú rýndist | þið rýndust | þú rýndist | þið rýndust | ||
hann, hún, það rýndist | þeir, þær, þau rýndust | hann, hún, það rýndist | þeir, þær, þau rýndust | ||
imperative (boðháttur) |
rýnst (þú) | rýnist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
rýnstu | rýnisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
rýndur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
rýndur | rýnd | rýnt | rýndir | rýndar | rýnd | |
accusative (þolfall) |
rýndan | rýnda | rýnt | rýnda | rýndar | rýnd | |
dative (þágufall) |
rýndum | rýndri | rýndu | rýndum | rýndum | rýndum | |
genitive (eignarfall) |
rýnds | rýndrar | rýnds | rýndra | rýndra | rýndra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
rýndi | rýnda | rýnda | rýndu | rýndu | rýndu | |
accusative (þolfall) |
rýnda | rýndu | rýnda | rýndu | rýndu | rýndu | |
dative (þágufall) |
rýnda | rýndu | rýnda | rýndu | rýndu | rýndu | |
genitive (eignarfall) |
rýnda | rýndu | rýnda | rýndu | rýndu | rýndu |