puszczać kantem

Polish

Etymology

Literally, “to let someone off the edge”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpuʂ.t͡ʂat͡ɕ ˈkan.tɛm/
• Syllabification: pusz‧czać kan‧tem

Verb

puszczać kantem impf (perfective puścić kantem)

1. (transitive, colloquial, idiomatic) to ditch, to run out on [with accusative ‘whom’]

Conjugation

Conjugation of puszczać kantem: see puszczać.

Related terms

(verbs):

• kantować impf, okantować pf

Further reading

• ktoś puszcza kogoś kantem in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• puszczać kantem in Polish dictionaries at PWN