okantować

Polish

Etymology

From o- +‎ kantować.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔ.kanˈtɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: o‧kan‧to‧wać

Verb

okantować pf (imperfective kantować)

1. (transitive, colloquial) to con, to swindle, to trick

   Synonyms: see Thesaurus:oszukać

2. (reflexive with się, colloquial) to trick oneself

Conjugation

Conjugation of okantować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		okantować
future tense	1st	okantuję			okantujemy
	2nd	okantujesz			okantujecie
	3rd	okantuje			okantują
	impersonal	okantuje się
past tense	1st	okantowałem, -(e)m okantował	okantowałam, -(e)m okantowała	okantowałom, -(e)m okantowało	okantowaliśmy, -(e)śmy okantowali	okantowałyśmy, -(e)śmy okantowały
	2nd	okantowałeś, -(e)ś okantował	okantowałaś, -(e)ś okantowała	okantowałoś, -(e)ś okantowało	okantowaliście, -(e)ście okantowali	okantowałyście, -(e)ście okantowały
	3rd	okantował	okantowała	okantowało	okantowali	okantowały
	impersonal	okantowano
conditional	1st	okantowałbym, bym okantował	okantowałabym, bym okantowała	okantowałobym, bym okantowało	okantowalibyśmy, byśmy okantowali	okantowałybyśmy, byśmy okantowały
	2nd	okantowałbyś, byś okantował	okantowałabyś, byś okantowała	okantowałobyś, byś okantowało	okantowalibyście, byście okantowali	okantowałybyście, byście okantowały
	3rd	okantowałby, by okantował	okantowałaby, by okantowała	okantowałoby, by okantowało	okantowaliby, by okantowali	okantowałyby, by okantowały
	impersonal	okantowano by
imperative	1st	niech okantuję			okantujmy
	2nd	okantuj			okantujcie
	3rd	niech okantuje			niech okantują
passive adjectival participle		okantowany	okantowana	okantowane	okantowani	okantowane
anterior adverbial participle		okantowawszy
verbal noun		okantowanie

Further reading

• okantować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okantować in Polish dictionaries at PWN