punktualny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of Medieval Latin punctuālis +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /puŋ.ktuˈal.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -alnɘ
• Syllabification: pun‧ktu‧al‧ny

Adjective

punktualny (comparative punktualniejszy, superlative najpunktualniejszy, derived adverb punktualnie)

1. punctual (on time)

Declension

Declension of punktualny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	punktualny		punktualna	punktualne	punktualni	punktualne
genitive	punktualnego		punktualnej	punktualnego	punktualnych
dative	punktualnemu		punktualnej	punktualnemu	punktualnym
accusative	punktualnego	punktualny	punktualną	punktualne	punktualnych	punktualne
instrumental	punktualnym		punktualną	punktualnym	punktualnymi
locative	punktualnym		punktualnej	punktualnym	punktualnych

Related terms

• punkt
• punktualnie
• punktualność

 

Further reading

• punktualny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• punktualny in Polish dictionaries at PWN