psychicus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek ψῡχικός (psūkhikós). By surface analysis, psȳchē + -icus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈpsyː.kʰi.kus/, [ˈps̠yːkʰɪkʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈpsi.ki.kus/, [ˈpsiːkikus]
Adjective
[edit]psȳchicus (feminine psȳchica, neuter psȳchicum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | psȳchicus | psȳchica | psȳchicum | psȳchicī | psȳchicae | psȳchica | |
genitive | psȳchicī | psȳchicae | psȳchicī | psȳchicōrum | psȳchicārum | psȳchicōrum | |
dative | psȳchicō | psȳchicae | psȳchicō | psȳchicīs | |||
accusative | psȳchicum | psȳchicam | psȳchicum | psȳchicōs | psȳchicās | psȳchica | |
ablative | psȳchicō | psȳchicā | psȳchicō | psȳchicīs | |||
vocative | psȳchice | psȳchica | psȳchicum | psȳchicī | psȳchicae | psȳchica |
Descendants
[edit]References
[edit]- “psychicus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- psychicus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.