przystąpić

Polish

Etymology

From przy- +‎ stąpić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɘˈstɔm.pit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔmpit͡ɕ
• Syllabification: przy‧stą‧pić

Verb

przystąpić pf (imperfective przystępować)

1. (intransitive) to start doing [with do (+ genitive) ‘something’]
2. (intransitive) to accede, to join (to join a group) [with do (+ genitive) ‘something’]
3. (intransitive) to approach, to come forward [with do (+ genitive) ‘someone’]

Conjugation

Conjugation of przystąpić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przystąpić
future tense	1st	przystąpię			przystąpimy
	2nd	przystąpisz			przystąpicie
	3rd	przystąpi			przystąpią
	impersonal	przystąpi się
past tense	1st	przystąpiłem, -(e)m przystąpił	przystąpiłam, -(e)m przystąpiła	przystąpiłom, -(e)m przystąpiło	przystąpiliśmy, -(e)śmy przystąpili	przystąpiłyśmy, -(e)śmy przystąpiły
	2nd	przystąpiłeś, -(e)ś przystąpił	przystąpiłaś, -(e)ś przystąpiła	przystąpiłoś, -(e)ś przystąpiło	przystąpiliście, -(e)ście przystąpili	przystąpiłyście, -(e)ście przystąpiły
	3rd	przystąpił	przystąpiła	przystąpiło	przystąpili	przystąpiły
	impersonal	przystąpiono
conditional	1st	przystąpiłbym, bym przystąpił	przystąpiłabym, bym przystąpiła	przystąpiłobym, bym przystąpiło	przystąpilibyśmy, byśmy przystąpili	przystąpiłybyśmy, byśmy przystąpiły
	2nd	przystąpiłbyś, byś przystąpił	przystąpiłabyś, byś przystąpiła	przystąpiłobyś, byś przystąpiło	przystąpilibyście, byście przystąpili	przystąpiłybyście, byście przystąpiły
	3rd	przystąpiłby, by przystąpił	przystąpiłaby, by przystąpiła	przystąpiłoby, by przystąpiło	przystąpiliby, by przystąpili	przystąpiłyby, by przystąpiły
	impersonal	przystąpiono by
imperative	1st	niech przystąpię			przystąpmy
	2nd	przystąp			przystąpcie
	3rd	niech przystąpi			niech przystąpią
anterior adverbial participle		przystąpiwszy
verbal noun		przystąpienie

Further reading

• przystąpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przystąpić in Polish dictionaries at PWN