przyrzec

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From przy- +‎ rzec.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpʂɘ.ʐɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘʐɛt͡s
  • Syllabification: przy‧rzec

Verb

[edit]

przyrzec pf (imperfective przyrzekać)

  1. (transitive) to promise, to pledge
    • 1935, Bolesław Prus, chapter 10, in Dzieci[1], Gebethner i Wolff, archived from the original on 2022-05-02:
      Przyrzeknij mi... przyrzeknij... że spełnisz moją prośbę... — mówiła, z trudnością hamując łzy.
      "Promise me... promise... that you will fulfill my request," she was saying, holding back tears with difficulty.
    • 2020 May 5, Mateusz Rzemek, “Andrzej Duda obiecuje emerytury stażowe. Mówił o nich 5 lat temu”, in Rzeczpospolita[2], archived from the original on 2022-01-21:
      W umowie z N[iezależnym] S[amorządnym] Z[wiązkiem] Z[awodowym] „Solidarność" Andrzej Duda przyrzekł, że po reelekcji spełni zobowiązania sprzed pięciu lat i wprowadzi emerytury wyłącznie za staż pracy.
      In an agreement with the Independent Self-governing Labor Union "Solidarity", Andrzej Duda promised that after reelection he will fulfill his obligation from five years earlier and introduce retirement only according to how long one has worked.
    • 2022 February 9, “Podejrzany o zamachy w Paryżu: Nie zdetonowałem kamizelki. Nikogo nie skrzywdziłem”, in Rzeczpospolita[3], archived from the original on 2022-02-24:
      Francuski obywatel marokańskiego pochodzenia, Abdeslam przyznał, że przyrzekł wierność Państwu Islamskiemu 48 godzin przed atakami w Paryżu...
      Abdeslam, a French citizen of Moroccan descent, admitted that he pledged loyalty to the Islamic State 48 hours before the attacks in Paris...

Conjugation

[edit]
Conjugation of przyrzec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przyrzec
future tense 1st przyrzeknę przyrzekniemy
2nd przyrzekniesz przyrzekniecie
3rd przyrzeknie przyrzekną
impersonal przyrzeknie się
past tense 1st przyrzekłem,
-(e)m przyrzekł
przyrzekłam,
-(e)m przyrzekła
przyrzekłom,
-(e)m przyrzekło
przyrzekliśmy,
-(e)śmy przyrzekli
przyrzekłyśmy,
-(e)śmy przyrzekły
2nd przyrzekłeś,
-(e)ś przyrzekł
przyrzekłaś,
-(e)ś przyrzekła
przyrzekłoś,
-(e)ś przyrzekło
przyrzekliście,
-(e)ście przyrzekli
przyrzekłyście,
-(e)ście przyrzekły
3rd przyrzekł przyrzekła przyrzekło przyrzekli przyrzekły
impersonal przyrzeczono
conditional 1st przyrzekłbym,
bym przyrzekł
przyrzekłabym,
bym przyrzekła
przyrzekłobym,
bym przyrzekło
przyrzeklibyśmy,
byśmy przyrzekli
przyrzekłybyśmy,
byśmy przyrzekły
2nd przyrzekłbyś,
byś przyrzekł
przyrzekłabyś,
byś przyrzekła
przyrzekłobyś,
byś przyrzekło
przyrzeklibyście,
byście przyrzekli
przyrzekłybyście,
byście przyrzekły
3rd przyrzekłby,
by przyrzekł
przyrzekłaby,
by przyrzekła
przyrzekłoby,
by przyrzekło
przyrzekliby,
by przyrzekli
przyrzekłyby,
by przyrzekły
impersonal przyrzeczono by
imperative 1st niech przyrzeknę przyrzeknijmy
2nd przyrzeknij przyrzeknijcie
3rd niech przyrzeknie niech przyrzekną
passive adjectival participle przyrzeczony przyrzeczona przyrzeczone przyrzeczeni przyrzeczone
anterior adverbial participle przyrzekłszy
verbal noun przyrzeczenie

Further reading

[edit]
  • przyrzec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przyrzec in Polish dictionaries at PWN